Gewoon doen. En zien waar het je brengt.

Caroline over haar onverwachte route van hotelschool tot vastgoed, en waarom eerlijkheid verder brengt dan bravoure.

“Het is nooit het plan geweest,” vertelt Caroline met een glimlach die verraadt dat ze de vraag vaker krijgt. Want wie haar vandaag spreekt, zelfverzekerd, scherp, en inmiddels al bijna zeven jaar bij Savills, zou denken dat vastgoed altijd de bedoeling was. Maar niets is minder waar.

Van hotello naar huurdersexpert

Caroline begon ooit aan de Hotelschool met een duidelijk idee: management, organisatie, mensen. Niet de horeca in, dat stond vast. “Ik dacht altijd voor mijn afstudeerstage: leuk, iets in marketing, misschien naar New York voor Suitsupply, iets in die richting.” Maar toen dat plan in duigen viel, gooide ze het spontaan over een andere boeg.

Via via kwam ze bij Savills terecht, eerst in Amsterdam, later een periode in Londen. “Ik had eerlijk gezegd geen idee wat ik ging doen,” zegt ze openhartig. “Tijdens mijn sollicitatie vroegen ze: ‘Wat wil je hier leren?’ Ik zei: ‘Alles, want ik weet helemaal niks.’ Ik dacht: dit wordt hem niet. En toch kreeg ik de kans. Daar ben ik nog steeds dankbaar voor.”

Wat begon als een stage groeide uit tot een vaste plek binnen het Tenant Representation-team van Savills. “Dat betekent dat wij bedrijven helpen bij het vinden van de juiste kantoorruimte en het ontwikkelen van hun werkplek strategie. Van de eerste intake tot de uiteindelijke handtekening, ik zit aan de kant van de gebruiker.”

Ze vertelt over projecten als Rivvia, waar ze verantwoordelijk was voor de zoektocht naar een nieuwe locatie, en hoe haar werk allesbehalve routine is. “Elk bedrijf is anders. De ene dag zit ik in workshops over werkomgevingen, de volgende dag sta ik met een helm op een bouwplaats. Het is dynamisch, en dat past bij mij.”

Van ‘geen idee’ naar eigen koers

Dat haar route niet gepland was, vindt Caroline juist haar kracht. “Soms denk ik: wat als ik het wél allemaal had uitgestippeld? Dan had ik hier waarschijnlijk niet gezeten.”

Na haar studie besloot ze haar kennis te verdiepen met de MSRE, de Master of Science in Real Estate. “Ik had altijd geroepen: ik ga nóóit meer studeren. En toen zat ik ineens weer in de collegebanken,” zegt ze. “Maar ik ben blij dat ik het gedaan heb. Het heeft me geholpen om breder te denken. Niet alleen over huren en vierkante meters, maar over waardecreatie, strategie en lange termijn.”

De combinatie van studeren en fulltime werken bleek pittig, maar ook verhelderend. “Je ziet ineens het grotere plaatje. En eerlijk: het combineren van werk en studie werkte voor mij, het heeft me scherper gemaakt.”

Werken in een mannenwereld

Over de vraag of vastgoed nog steeds een mannenwereld is, hoeft Caroline niet lang na te denken. “Ja, natuurlijk. Dat is het nog steeds. Maar ik merk het zelf minder dan vroeger. In Amsterdam zie je gelukkig veel vrouwelijke concullega’s, sterke, slimme vrouwen die hun plek opeisen zonder dat het een strijd hoeft te zijn.”

Ze vertelt hoe ze soms als enige vrouw aan tafel zit, of met mensen die al dertig jaar langer in het vak zitten. “Dan denk ik wel eens: neem je me eigenlijk serieus? Maar uiteindelijk draait het om kennis en vertrouwen. Als je je werk goed doet, hoor je er gewoon bij. Punt.”

Toch is ze realistisch. “Zolang er respect is, vind ik het prima. Je leert ermee omgaan. En ik moet eerlijk zeggen: soms praat het juist makkelijker met mannen. Minder ruis.”

Team, tempo en timing

Wat haar het meest drijft, is haar team. “We hebben een fijne club bij Savills. Iedereen werkt hard, maar er is ook ruimte voor humor en eerlijkheid. Als iets niet goed gaat, kun je dat gewoon zeggen. What you give is what you get, dat geloof ik echt.”

Ze vertelt over haar (vrouwelijke) collega’s met wie ze veel samenwerkt. “We hebben allemaal onze eigen stijl, maar we vullen elkaar aan. Dat is het leuke aan dit werk, je doet het nooit alleen.”

Over groei en nuchterheid

Als Caroline terugkijkt op de afgelopen jaren, ziet ze vooral ontwikkeling. “In het begin had ik geen idee wat ik deed. Nu weet ik wat ik waard ben, maar ik probeer dat nuchtere te behouden. Ik hoef niet de luidste stem in de kamer te zijn. Als je weet wat je doet, komt dat vanzelf wel over.”

Toekomstplannen zijn er zeker, al hoeft het allemaal niet morgen. “Ik hou van wat ik doe. Zolang het blijft uitdagen en ik er energie van krijg, zit ik goed. Misschien dat ik ooit een andere richting op wil binnen het vastgoed, maar voorlopig is dit precies waar ik wil zijn.”

Caroline bewijst dat een carrière niet gepland hoeft te zijn om precies goed te vallen. Dat eerlijkheid sterker is dan bravoure, en dat je ook in een wereld vol hoge torens gewoon jezelf kunt blijven.

Meer van dit soort verhalen horen? Join WIRED, waar vastgoed en inspiratie samenkomen.